Turkije deel 3
Door: Fedderik
Blijf op de hoogte en volg Fedderik
02 Februari 2011 | Libanon, Beiroet
Nee, ik ben niet in Egypte en ja ik weet dat dat momenteel een beetje een ietswat onveilig land is en ja ik zal heel voorzichtig zijn. Verder gaat het nog altijd prima met mij, hoop dat een ieder die dit leest het zelfde kan zeggen over zich zelf!
Dan voor iedereen die mij met mijn verjaardag heeft gefeliciteerd, dank. Voor een ieder die dat is vergeten, geen punt, doe ik zelf ook regelmatig. Uitzondering hier mensen die mij met naam en datum op de koelkast hebben hangen natuurlijk.
En, een beetje laat, maar voor iedereen hierbij ook de beste wensen voor de komende jaren. Zelf de jaarwisseling dit jaar in Tbilisi door gebracht, erg gezellig tot een uur of twee, zo'n uur voor de NL jaarwissing. Combinatie van bier, wijn, champagne en cha cha ( plaatselijk sterke drank ) werd mij iets te veel. Zal hier niet in detial treden.
Maar na een dagje bijkomen Tbilisi verlaten, nog een dagje in een een stadje ergens in het zuiden van Georgie doorgebracht, stad met helemaal niets, en vandaar weer Turkije in getrokken. Onderweg al liftend een Amerikaan opgepikt die niet helemaal voldeed aan de vooroordelen die ik er qua amerikanen op na houd. Was inteligent, wist wat van de wereld buiten Amerika en sprak welgeteld 7 talen, wat weer mooi uitkwam omdat onze chauffeur het engels niet helemaal machtig was maar zich in het Russisch prima wist te redden. Alleen jammer dat Turks niet tot zijn vocabulary behoorde. Maar ondanks dat toch in een prima tijd in Kars het noord oosten van Turkije aangekomen. De dag daarop de ruines van de oud Afrmeense hoofdstad Ani bezocht. Stad stamt uit de tijd dat de Armeniers nog iets in te brengen hadden in de Kaukasus. Dat dat tot het verleden behoort blijkt wel uit het feit dat hoewel je vanuit Armenie je de ruines met een steenworp kunt bereiken ze zich bevinden op Turks grondgebied.
Na Kars via dogubeyazit en via het aldaar aanwezige Byzantijnse paleis naar Van gereisd. Aardige stad in een schitterend landschap. In de bus onderweg naar het centrum tegen een groepje studenten aangelopen welke mij welke mij uitnodigden in hun studentenhuis. Hier twee zeer genoegelijke avonden gehad en ben nu tevens de turkse varriant van rumikub meester.
Na Van had ik het genoegen te gast te zijn bij Hasan, trotse bezitter van een cafe in Diyanbakir. Mooie stad, mooi cafe en mooi persoon. Lijkt sprekend op Einstein. Prima tijd hier gehad. Vervolgens via Malatya naar Antakya afgereisd. Hier de gevolgend van een iets wat langer verblijf in het koude noorden ervaren, snipperverkouden. Noodgedwongen twee nachten in een wat duurder hotel door gebracht omdat men daar wel verwarming had.
En om kort en krachtig af te sluiten, vandaar in drie weken via Syrie naar Lebanon gereisd!
Voor foto's
fedderik.mijnalbum.nl
Dan voor iedereen die mij met mijn verjaardag heeft gefeliciteerd, dank. Voor een ieder die dat is vergeten, geen punt, doe ik zelf ook regelmatig. Uitzondering hier mensen die mij met naam en datum op de koelkast hebben hangen natuurlijk.
En, een beetje laat, maar voor iedereen hierbij ook de beste wensen voor de komende jaren. Zelf de jaarwisseling dit jaar in Tbilisi door gebracht, erg gezellig tot een uur of twee, zo'n uur voor de NL jaarwissing. Combinatie van bier, wijn, champagne en cha cha ( plaatselijk sterke drank ) werd mij iets te veel. Zal hier niet in detial treden.
Maar na een dagje bijkomen Tbilisi verlaten, nog een dagje in een een stadje ergens in het zuiden van Georgie doorgebracht, stad met helemaal niets, en vandaar weer Turkije in getrokken. Onderweg al liftend een Amerikaan opgepikt die niet helemaal voldeed aan de vooroordelen die ik er qua amerikanen op na houd. Was inteligent, wist wat van de wereld buiten Amerika en sprak welgeteld 7 talen, wat weer mooi uitkwam omdat onze chauffeur het engels niet helemaal machtig was maar zich in het Russisch prima wist te redden. Alleen jammer dat Turks niet tot zijn vocabulary behoorde. Maar ondanks dat toch in een prima tijd in Kars het noord oosten van Turkije aangekomen. De dag daarop de ruines van de oud Afrmeense hoofdstad Ani bezocht. Stad stamt uit de tijd dat de Armeniers nog iets in te brengen hadden in de Kaukasus. Dat dat tot het verleden behoort blijkt wel uit het feit dat hoewel je vanuit Armenie je de ruines met een steenworp kunt bereiken ze zich bevinden op Turks grondgebied.
Na Kars via dogubeyazit en via het aldaar aanwezige Byzantijnse paleis naar Van gereisd. Aardige stad in een schitterend landschap. In de bus onderweg naar het centrum tegen een groepje studenten aangelopen welke mij welke mij uitnodigden in hun studentenhuis. Hier twee zeer genoegelijke avonden gehad en ben nu tevens de turkse varriant van rumikub meester.
Na Van had ik het genoegen te gast te zijn bij Hasan, trotse bezitter van een cafe in Diyanbakir. Mooie stad, mooi cafe en mooi persoon. Lijkt sprekend op Einstein. Prima tijd hier gehad. Vervolgens via Malatya naar Antakya afgereisd. Hier de gevolgend van een iets wat langer verblijf in het koude noorden ervaren, snipperverkouden. Noodgedwongen twee nachten in een wat duurder hotel door gebracht omdat men daar wel verwarming had.
En om kort en krachtig af te sluiten, vandaar in drie weken via Syrie naar Lebanon gereisd!
Voor foto's
fedderik.mijnalbum.nl
-
02 Februari 2011 - 16:05
Fokke:
Ik bin dus ien fan de persoanen mei Fedderik op de koelkast en nee Fedderik wy binne dy net fergetten, mar do bist wol hiel dreech te berikken :S Wannear sms't in kear snel werom en noch better wannear kinne wy efkes belje, want Marijke en ik hawwe in jierdeikadootsje foar dy...:) Jaja, echt wier...mar wol moai datsto yn elts gefal noch leefst en dat it goed giet. -
02 Februari 2011 - 18:09
Oeds.:
Wat leuk,al die ontmoetingen met die bijzondere mensen.Zou aanraden maar niet al te snel naar Egypte door te reizen;bekogelen elkaar daar momenteel met stenen en molotov coktails wat inmiddels eerste doden heeft opgeleverd. -
03 Februari 2011 - 07:50
Anna:
Toch fijn, zo'n teken van leven :) al gaat niemand er natuurlijk vanuit dat je in 7 sloten tegelijk loopt, haha! Hier alles goed. Prima zelfs... Als je weer terug bent in Nederland kan ik je ontvangen in het mooie Enumatil waar ik een prachtig huisje heb gekocht. Fijne reis, liefs. -
09 Februari 2011 - 11:21
Bas:
Leuk om weer iets te lezen over je. En super dat je zelfs een lifter hebt opgepikt? Deed je dat samen met je chauffeur? :)
Groet! En tot volgend Skype contact!
Bas -
27 Februari 2011 - 13:16
Omke:
He Fedderik,
Het wordt nu echt tijd,iets van mij te laten horen.Eerst over mij zelf.Ik ben nog steeds kern-gezond en hoop van jouw het zelfde Wel ben ook ik inmiddels weer een jaartje ouder geworden,maar wees gerust,nog lang niet versleten ook al begint de jaren zeventig voor mij nu steeds nadrukkelijker te lonken.Ik was blij verrast van jouw telephoontje op mijn verjaardag,eigenlijk een beetje ontroerd en bewogen.In gedachten reis ik met je mee,en weet ik dat je alle klippen en obstakels vermijd om veilig verder te reizen.Uit de berichtgeving weet ik,dat de wereld daar onrustig en op vele plaatsen in brand staat.Overal hoor je de roep,om meer vrijheid en hervormingen.Ik heb grote bewondering voor jouw,hoe je je beweegt functioneert,en staande weet te houden tijdens dat backpacken.Dat het niet altijd zonder gevaren is,hoef ik jouw niet te vertellen.Tijdens de recente aardbeving op Nieuw-Zeeland worden thans drie Nederlandse backpackers(als ik ze zo mag noemen)vermist.Het is hier in Nederland vandaag een sombere,troosteloze,kille regen-achtige dag.Geen dag waar je vrolijk van wordt.Dan zijn Heit en Mem beter uit daar in Suriname,waarvan ik zojuist een mailtje heb ontvangen,dat het hen goed gaat,en dat ze intens genieten van het klimaat en de prachtige natuur.Ik weet niet waar je bent en verblijft als je dit leest,maar ik gok er maar op dat het ergens in nJordanië zal zijn,misschien niet ver van de hoofdstad Amman.Dan ben je ook niet ver van Jeruzalem.Op zich zelf natuurlijk wel jammer dat je daar niet heen kunt gaan,want dat is natuurlijk een heel interressante stad.Maar helaas je kunt niet alles,en op je verdere doorreis richting Zuid-Afrika,kom je natuurlijk nog ontzettend veel tegen.Fedderik ik ga afronden,ik zou natuurlijk nog veel meer kunnen vertellen,maar dat bewaar ik dan maar voor een volgende keer.Ik ga ten afscheid ook niet zeggen,pas goed op je zelf,want dan wordt het een clisché,maar wel wil ik je bedanken voor de verjaardag-kalender,welke ik via Geartsje mocht ontvangen.En opnieuw was ik ontroerd en emotioneel.Het is de leeftijd moet je maar denken Ik denk dat het photo's zijn vanuit Turkije.
Met vele hartelijke groeten vanuit ''It Heitelân''van ons allen en natuurlijk ook van Omke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
