Midden Oosten

Hoe een lang verhaal kort te houden.... Regelmatig je site bijwerken is optie maar ben ik nu sowieso te laat mee. Ligt natuurlijk niet aan mij, is geheel de fout van het internet hier, is overal zo'n beetje wel beschikbaar. Zorgt er voor dat ik een beetje een doe ik morgen wel mentaliteit ontwikkel. Maar nu dan een stukje. Allereerst, ik leef nog, was in de eerste regels ook wel duidelijk geworden neem ik aan maar voor een ieder die daar over in mocht zitten. Verder is het hier in Egypte heerlijk rustig wat westerse toeristen betreft. Afgelopen dagen paar keer Tahir squar bezocht, wordt nog wel wat gedemonstreerd en gekampeerd maar meer dan een paar duizend zullen het er niet zijn. Maar genoeg om nog een paar leuke foto's van te schieten. Verder heb je hier in Cairo momenteel een hoop tanks ( die zijn trouwens geel ipv groen, zal opzich wel logisch zijn ivm woestijn enzo maar blijf het ietswat niet normaal vinden ) soldaatjes, vernielde bordjes en vlaggen. Overal vlaggen, geschilderd op bomen, stoep, muren, verkeersborden, auto's, etc hangend uit ramen, tussen bomen uit auto's, ect.
Maar in mijn laatste stukje wist ik mijn middenoosten avonturen tot dan toe samen te vatten in welgeteld 2 zinnen. Zal nu kijken of ik iets meer kan uitweiden, dus hierbij een paar feitjes voor een geintreseerde.
- Visa's voor Syrie zijn officieel alleen in Nederland te verkrijgen ( voor Nederlanders dus, dat men niet denkt dat een Japanner eerst naar Den Haag zou moeten voor zijn visum )
- Syrie is vrij strikt in een hoop zaken maar wat visa's betreft valt dat wel wat mee.
- Vooral als je $10 in je paspoort stopt heb je in no time een visum
- Maar ook als je dat niet doet heb je na een uur of twee je visum wel ( lief blijven lachten, altijd lief blijven lachen! )
- Syrie is een stuk warmen dan oost Turkije
- Voelt niet warmer als je je niet zo lekker voelt!
- Dus na twee maand zonder in de vrieskou geleefd te hebben in Aleppo toch maar Sjaal gekocht.
- En zeker in de woestijn geen spijt van gehad ( kan best koud zijn, in die woestijn )
- Facebook en Skype waren verboden in Syrie
- Sinds Egypte gedoe plots niet meer
- Grens Lybanon is meest relax grens in het Midden Oosten, geen visum kosten, geen exit belasting, gewoon een stempeltje en klaar.
- Beirut is tevens een zeer relax plaats om de Egypte onrusten af te wachten.
- Jordanie is duur! Alles waar je als buitenlander in geintreseerd zou kunnen zijn is zwaar belast, van visums tot Petra tot boten naar Egypte.
- Jordanie heeft wel een vreemde douane, kreeg mijn stempeltjes uit eindelijk bij het diplomaten loket.
- Je moet je drugs en explosieven altijd onder in je tas stoppen, daar komt de douane hier nooit aan toe.
- Sabbath ( Joodse zondag ) vieren in het Islamitische Jordanie is geen enkel probleem, zolang de buren het maar niet weten.
- De lange arm der wet hier wel van op de hoogte schijnt te zijn, ik quoot: Alle buitenlanders en de meeste Jordaniers worden hier afgeluisterd. In ons huis zitten ook zeker verschillende microfoons verstopt.
- De rode zee en vooral het klimaat daar is een zeer welkome afwisseling na 5 maanden voornamelijk lange broek en trui.
- Als je dag boot naar Egypte niet vaart zul je een nachtboot moeten nemen.
- Is ietswat frustrerend als je daar pas achterkomt als je voor die desbetreffende nacht al een hotel had geregeld. ( na wat overtuigings kracht geld wel terug gekregen )
- Exit tax zeer frustrerend blijft en het nog frustrerender is als je daar pas achter komt op het moment dat je de boot op wilt.
- Het nog veel frustrerender wordt als blijkt dat A de zeer onsympathieke arabier van het exit tax loket geen engels kent en totaal geen moeite doet om jou te begrijpen, B dat je dit alleen in Dinars kunt betalen, C dat je inmiddels geen Dinars meer bezit, D, alle wisselkantoren om 1 uur 's nachts gesloten zijn en E je al betaald hebt voor een boot die officieel een uur geleden al had moeten uitvaren en nu dus nog niet op die boot zit. Maar uiteindelijk met behulp van vriendelijke politie daar alsnog goed gekomen, ondanks het feit dat die wederom met mij langs alle gesloten wisselkantoren liepen terwijl ik alleen maar aan een uitvarende boot kon denken.

Kort is natuurlijk een relatief begrip, voor een reislog stukje is dit misschien al best lang maar voor de meeste boeken heb je meer tijd nodig. Daarom hier nog maar even kort een paar hoogte punten per land.

Syrie:
Hier heb ik eerst drie dagen in Aleppo gezeten. Niet zo veel gedaan, was beetje aan het opknappen maar een dag met een tour de woestijn in geweest om in de middel of nowhere een oud romeins ford te bezoeken en op de terug weg een oud Byzanteins kasteel. Hierna richting Hama afgezakt en vanuit daar Apamea, oud romeinse stad, bezocht. Tevens vanuit hier Crac des Chevaliers bezocht, oud kruisvaarders kasteel. Het mooie aan landen als Syrie is dat het betalen van de toegangs prijs vaak de enige restrictie is. Voor de rest loop, klim, kruip, spring en huppel maar rond. Hoe oud en onvervangbaar ook, hoe diep de afgrond alles mag, je hebt tenslotte betaald. Maakt het soms erg de moeite waard. In Crac de Chevaliers bijvoorbeeld zijn verschillende kamers en gangen waar geen daglicht of kunstlicht ( is daar nergens trouwens ) beschikbaar is en je dus met je zaklampje ( mocht je die mee hebben ) door heen moet.
Na Hama in drie dagen mijn eetlust wat falavel ( favoriet midden oosten fastfood ) betreft kwijt geraakt. Als je voor je ontbijd, lunch en diner alleen maar falavel eet heb je daar na drie dagen schoon genoeg van. Verder wel een zeer intresante en goede tijd bij Freedom ( zelf gekozen naam, vond zijn eigen Islamitische naam niet leuk ) doorgebracht. Is een dichter, schrijven, vrijheids vechter en kapper in een en een zeer fel tegenstander van de Islaam. Van alle religies trouwens. Was oa van plan Mekkah en Vatikaanstad op te blazen. Maar hier schrijft hij dus in het Arabisch boeken over die sommige mensen erg waarderen en anderen zacht gezegd iets minder.
Na Freedom in Latakia naar Palmera getrokken waar nog veel meer oude romeinse overblijfselen bewaard zijn gebleven. Hier een kleine twee dagen rondgehangen en een hoop oude stenen bezocht waarvan een gedeelte nog een beetje overeind stond.
In Syrie in Damascus geeindigd, vanwaar heb ik een dagtrip naar Bosra ( oud groot romeins ampi theater onder nomen. Verder heb ik hier, onder het genot van een pilsje en in gezelschap van een voetbal liefhebbende amerikaan de finale, ja ja, van de asian cup aanschouwd. Wedstrijd was verder niet heel bijzonder maar idee was leuk. Fijne wat Damascus betreft, zeker als je net uit Palmera komt is het feit dat men daar niet van de touristen leeft. Je kunt er ongestoord over bijvoorbeeld de grote bazaar wandelen. En verder is het zeker een stad met sfeer, schijnt de oudste bewoonde stad ter wereld te zijn maar inhoever dat precies waar is...
Lybanon:
In eerste instantie was mijn plan een dag of wat in Lybanon te verblijven, geen visa voor nodig dus lekker makkelijk. Paar dagen in het noorden in Tripoli en verder vanuit Beirut wat dag tochtjes ondernemen naar verschillende bezienswaardigheden. Van dit oorspronkelijke plan zijn uiteindelijk alleen de twee nachten in Tripoli overeind blijven staan. Paar dagen werden uiteindelijk twee weken, mede ook wel een beetje om gedoe in Egypte. En dagtochtjes vanuit Beirut, waar ik dus een kleine twee weken zat is beperkt gebleven tot een dagje Baalbek, oude best wel beetje indrukwekkende romeinse tempel. Voor de rest is mijn tijd in Beirut een beetje vaag. Op een of andere manier had ik het zonder dat ik al te veel gedaan heb het best wel druk. Helpt dat ik zo'n beetje elke avond wel ergens met iemand bier of arrak zat te drinken en dus mijn meeste ochtenden verslapen heb. Maar goed, stad een beetje bekeken, veel banken, schijnt banken centrum van het middenoosten te zijn. En een hoop blank uitziende mensen, viel dus niet echt op. Net als soldaten, struikel je op elk beetje kruispunt over, vallen ook niet echt meer op. Moet denk ik van Hamas, die zijn dan wel de baas maar is niet helemaal stabiel vrees ik.
Jordanie
Jordanie is duur. Vooral als je net uit Syrie komt maar ook nog vergeleken met Lybanon is Jordanie duur. Na ja, vooral de overheid daar is duur, of de koning, geen idee waar het geld heen gaat. Begint al bij de grens, duur visum, daarna worden alle toegangsprijzen kunstmatig hoog gehouden met als toppunt Petra, waar je als toerist voor een dag 50 euro voor mag neerleggen. Grappige daaraan is wel weer dat als je uit Israel komt voor een dagtochtje kost het je 90 euro. In totaal een kleine 150 euro aan extra belastingen daar betaald. Maar verder is het wel relaxed, vriendelijke mensen en een saaie hoofdstad. Echter in Amman heeft jawel een Amphitheater, wat ik natuurlijk bezocht heb. Verder nog wat halve pilaren die vroeger schijnbaar diens deden als tempel. Echter na de Baakbek tempel ( Bacchus tempel, god van de wijn :D ) vallen de meeste romeinse brokstukken een beetje tegen.
Bijzondere aan Aswan was echter het gezin waar ik daar verbleef. Waren joodse Amerikanen. En nu weet ik niet of joodse Amerikanen overdrevener zijn als hun Israelische broeders maar vond het stuk Sabath dat ik daar mee maakte bijna sekte achtig. Toppunt was een electrische kachel. Alle lichten waren vrijdagmiddag al aan gedaan, want, als je het knopje indruk veroorzaak je een vonk en dat is vuur en dat mag niet. Afwassen is weer geen enkel bezwaar..... Maar die kachel, men vond het wat koud 's avonds en klaagde over het feit dat ze de kachel niet ingeschakeld hadden. Nu ben ik de minste niet en bovendien speel ik graag met vuur dus stelde heel voorzichtig voor dat ik misschien dan wel die kachel kon inschakelen. Nou dat kon wel maar.... Ze mochten er niet om vragen. Maar ze zouden het wel fijn vinden als de kachel aan zou zijn. Pfffffffffffffff
Verder in Jordanie nog Petra en Dana aangedaan. De eerste is zeer bijzonder, oude in zandsteen uitgehakte stad in een werkelijk schitterende omgeving. Dana beetje van het zelfde maar dan zonder die uitgehakte stad erbij. O ja, ook nog een middag in de dode zee gedobberd, is ook een unieke ervaring. Heb de eerste tien minuten alleen maar gelachen. Opzich weet je wel dat je blijft drijven maar om dat dan ook echt te ervaren, zeer bijzonder.
Tja en verder dan Egypte, eerste instantie een weekje in Dahab gezeten alwaar een poging is ondernomen om mij te leren duiken. Niet verdronken dus ergens zeer geslaagd. Is dat het zo verdraaide duur is anders was ik er nog een maand of wat gebleven, vond duiken super. Zeker in een omgeving als de rode zee.
Maar na Dahab dus Cairo en vervolgens Luxor en Aswan alwaar ik nu zit. En als alles goed gaat zit ik maandag op de boot naar Soedan waar ik zeker aan toe ben. Egypte komt mij een beetje de neus uit na Luxor en Aswan. Voornamelijk Luxor. Om de 10 meter is er wel iemand die je "friend" is en je of op een boot wil hebben, of in een paardenkoets, of in een of andere winkel, of in een taxi, of in een hotel, etc. En als ze nu met een vriendelijk doch duidelijk nee genoegen namen, zelfs nee in het Arabisch werkt niet. Zijn net wandelende telefonische enquetes. Gister nog een heel gesprek gehad met een zo'n bootmannetje die wilde weten waarom ik niet mee ging, prijs was toch heel goed. Heb ik vriendelijk uitgelegd dat varen heel gevaarlijk is. Was hij niet met me eens maar na een hele lijst van steekhoudende argumenten ( Kijk naar Japan, hadden ze een tsunami, misschien breekt de stuwdam wel, schijnen hier vissen te zitten die gaten in boten boren, een extreme windvlaag, komt maar eens in de 10 jaar voor, en je boot ligt om, etc ) gaf hij uiteindelijk op.
Maar vanuit een zonnig en warm egypte alle goeds,
Voor foto's zie fedderik.mijnalbum.nl ( Staat nog niet alles op, voor maandag meer )
Fedderik